Design Journal Daily: Najmilsze igły w roku

Historia choinki bożonarodzeniowej ma swój początek w Alzacji. Mieszkańcy krainy nad Renem, wystawiali drzewka przed dom i ozdabiali je jabłkami i papierowymi ozdobami. Legenda głosi, że Krzyż z Golgoty, na którym ukrzyżowano Chrystusa, zbito z rajskiego drzewa życia. Marcin Luter w protestanckich Niemczech, również był zwolennikiem drzewek i tradycji spędzania świąt w domowym zaciszu.

Dzisiaj Choinka stała się konceptem odrębnym, nie przeszkadza ateistom ani wyznawcom innych religii. Budzi wyłącznie dobre skojarzenia, łączące się z myśleniem o altruistycznym obdarowywaniu innych i jednoczeniu się w zgodzie.
Cenię to, że jest z nami chwilę. Roztacza leśną woń po czym odchodzi w zapomnienie (pod warunkiem, że jest żywa), w tym krótkim okresie należy ją ubrać, ozdobić, nadać ton.

W naszym domu jak co roku, pojawiło się fundamentalne pytanie- "Gdzie są wszystkie bombki..?", no i nikt nie wie.. postanowiłam więc, że nasza choinka w tym roku będzie naturalistką albo hipiską. We wstążkach i pomarańczach, we wszystkim co wpadnie w ręce. Można też cieszyć oko cudzymi choinkami, lubię wszystkie nawet te mniej gustowne.

Jest wiele kreatywnych i oryginalnych sposobów na wyrażenie charakteru drzewka. Może być małe i wątłe, prosto z lasu lub potężne o białym, sztucznym igliwiu i wybujałym kształcie. Eleganckie i powściągliwe bądź przaśne i kolorowe.
Najbardziej wzruszają mnie te ostatnie, trochę retro. Teraz oddałabym wiele, żeby mieć stare ozdoby, te z czasów dzieciństwa. Dawno temu się z z nimi pożegnaliśmy, kiedy nasza choinka wydawała się passe, w porównaniu ze stylizacjami z witryn sklepowych.

Zdarza się, że jestem pod wrażeniem wirtuozji z jaką wykonywane są dzisiejsze ozdoby świąteczne. Ptaszki, aniołki, korale i perły. Trudno oderwać oczy, a wciąż pokazują się nowe misterne szczegóły. Istny choinkowy Wersal!