Nowe spojrzenie na Belle Epouqe w sercu Paryża

Prywatny apartament projektu Josepha Diranda w Saint Germain w Paryżu. 

Podziwiam wszystkie prace tego projektanta, którego smak i wyczucie jest absolutnie niepowtarzalne. Choć w jego realizacjach ciężko znaleźć zdecydowane, powtarzające się elementy, z łatwością można odgadnąć, że właśnie on zajmował się wykończeniem wnętrza. Subtelność, świetlistość i wyrafinowane łączenie dodatków. 

Zapraszam do podziwiania!:)

The Standard of Kopenhaga

Restauracja i klub jazzowy The Standard

Kopenhaga. W zabytkowym budynku z 1937 roku tuż obok Nyhavn , z widokiem na Royal Opera i Christianshavn ,została wcielona w życie piękna restauracja Standard. Jest to najnowsze przedsięwzięcie renomowanego gastronomicznego przedsiębiorcy Claus’a Mayer’a z światowej sławy muzykiem jazzowym Niels’em Lan Doky.

 Duńsko- włoska (jak dla mnie zestawienie perfekcyjne) grupa projektowa GamFartesi, zamienili opuszczony budynek, w kulturalno-gastronomiczną sensację  centrum Kopenhagi. Niestandardowość wnętrza restauracji i klubu jazzowego polega na całkowicie standardowych rozwiązaniach, z tą różnicą, że efekt robi ogólne wrażenie wnętrza.

 Nie ma w nim nic szokującego. Uderza powściągliwa elegancja, daleka od snobizmu i ekstrawagancji. Eklektyczna mieszanka miękkich linii, naturalnego światła, ekskluzywnych materiałów oraz klasycznych inspiracji, tworzą niepowtarzalną atmosferę.

  GamFartesi starannie podkreśla charakter budynku, jego ikoniczny wygląd i wizję pierwszych jego twórców. The Standard jest zaprojektowana  z  włoskim pietyzmem, ale także skandynawskim spokojem i konsekwencją.

 

  Istnieje jakaś utajona zależność, że tam gdzie podają wyborne dania, albo serwują soczyste dźwięki, nic innego nie powinno  wysuwać się na pierwszy plan.

~

The Age of Gold

Złoto

Ten żółty metal jest symbolem bogactwa i błogosławieństwa. Spędzał sen z oczu pierwszym spragnionym skarbów żeglarzom. Wyłaniał z ludzi rządzę i zachłanność. Zanim człowiek wymyślił papierowe pieniądze i bilony, złoto rządziło światem, a nawet ludzkim życiem. Poniekąd rządzi do dziś. Krąży wokół nas w najróżniejszych postaciach, a my lubimy grzać się w jego blasku.
Niezmiennie piękne, pożądane i ponadczasowe.

 

We wzornictwie i dekoracji wnętrz odnalazło swoje zaszczytne miejsce. Nadal błyszczy, ale zeszło z piedestału i zawitało również w skromniejsze progi niż pałacowe komnaty. Jest używane oszczędnie, jeśli w ogóle jest prawdziwe- nie wszystko złoto co się świeci.  Tak, we współczesnych realizacjach używa się koloru złota znacznie częściej niż prawdziwego surowca.

Najpiękniej prezentuje się prawie ukryte. Robi zaskakujące wrażenie w najmniejszych detalach wyposażenia. Dostrzegamy wtedy, że prawdziwy luksus nie jest na pokaz, może się pojawiać w mniej reprezentacyjnych częściach domu.  Niekonwencjonalne zastosowania tej barwy odmieniają charakter przedmiotów, którymi zostały obdarzone.

Z tym miękkim metalem jest jak z miękkim sercem, należy bawić się z umiarem. :)

 

 ~

Musimy zobaczyć, żeby uwierzyć.

Naprawdę jest wart więcej niż tysiąc słów. Trafia inaczej niż słowo lub dźwięk.  Obraz samego siebie, często ma wiele wspólnego z tym wieszanym na ścianie. To co się nam podoba stanowi odzwierciedlenie naszego stanu ducha i myśli. Określa naszą osobowość, pragnienia a czasem lęki.

 Malarstwo, fotografia, ilustracja lub grafika powinny zasłaniać nagie ściany naszych domów. Dlaczego? Bo są ucieczką do innego świata, darmową terapią, albo dlatego, że są po prostu piękne.
Obrazy wnoszą ruch lub harmonię, radość lub smutek. Życie. 

Odbiór jakiejkolwiek sztuki jest doświadczeniem subiektywnym i bardzo względnym. Jest uniwersalna i dla każdego, w każdym wieku. Powinniśmy się nią otaczać, albo z nią zamieszkać.

 Obraz na ścianie, prócz ładunku emocji, który ze sobą niesie, stanowi też detal architektoniczny. Może odmienić oblicze każdego wnętrza. Może zmylić odbiorcę, wprowadzić w zakłopotanie, intrygować. Płótno rządzi się innymi prawami niż cokolwiek w pomieszczeniu. Dlatego stawiając na nie możemy spodziewać przewrotu. 

Warto ograniczać kupno masowej produkcji blejtramów. Odpocząć od jednakowych motywów, bezmyślnie powtarzanych do znudzenia symboli popkultury.  Sięgajcie po rzeczy jedyne w swoim rodzaju, znaczące coś dla Was, coś na co naprawdę lubicie patrzeć. 

Jest wielu studentów, którzy zapełniają poddasza rodziców pięknymi dziełami nie wiedząc co z nimi zrobić. Są też galerie internetowe dostępne dla wszystkich. 

Kustoszem we własnym domu... można zostać w każdym wieku;)

~